Jonathan Broodcorens, speler- voorzitter van de club en Baptiste De Planter, een echt jeugdproduct van de Linkebeek Hockey Club (LHC), vertellen dat ze erg blij zijn met de accommodatie waar ze mogen spelen. Jonathan: ‘Dit is een toplocatie. We spelen midden het groen, het is hier  heel rustig.’

Nomadenclub

De hockeyclub van Linkebeek bestaat ondertussen bijna 50 jaar, maar in de beginjaren was het niet altijd makkelijk voor de club. ‘We komen van ver’, licht Jonathan toe. ‘In het begin hadden we geen eigen terrein en moesten we voortdurend uitwijken naar andere locaties. Sinds 2002 hebben we onze eigen mooie accommodatie.’

Op die velden loopt dit jaar een recordaantal leden rond: 440. Dat succes dankt de ploeg aan haar goede organisatie en aan de goede reputatie die ze heeft opgebouwd in de regio. Maar LHC surft ook mee op de golven van het succes van de nationale hockeyploegen. ‘De Red Dragons en de Red Panthers halen goede resultaten, dus willen meer en meer jongeren de sport proberen. We zien meer en meer spelers die voorheen geen band hadden met de sport. Vroeger waren onze nieuwe leden vooral de zonen, dochters en familieleden van actieve spelers en visten we in een klein vijvertje.’

Geen last meer van concurrentie   

Leden vinden is geen probleem meer. Dat was vroeger anders, onder meer door de concurrentie in de regio. In een straal van 10 kilometer rond Linkebeek zijn heel wat hockeyclubs met een flinke erelijst gevestigd. Watducks in Waterloo en Leopold in Ukkel zijn de bekendste. ‘De nabijheid van die grote clubs maakte het ons de voorbije jaren lastig. Er is veel concurrentie, er zijn een viertal beroemde clubs in de buurt die een goedgevulde trofeeënkast hebben. Maar nu doet het ons geen pijn meer. De grote teams moeten meer en meer geïnteresseerden weigeren. Die komen dan bij ons spelen. We hebben leren leven met die concurrentie’, legt Jonathan uit. ‘Leden mogen louter recreatief komen spelen. Hoe meer talenten met de juiste drive hoe beter, maar gebrek aan talent is geen ramp. LHC wil een competitieve én inclusieve ploeg zijn.’

Op naar eerste

De resultaten blijven niet uit. Baptiste: ‘Onze herenploeg speelt in de tweede divisie en houdt goed stand tussen clubs die toch meer middelen hebben dan wij.’ ‘Er is wel de ambitie om op lange termijn wat door te groeien’, zegt Jonathan. ‘Als we de nadruk blijven leggen op de jeugdwerking, zie ik ons op termijn de deur naar de eerste nationale openbeuken. Dat is geen onrealistische ambitie.’ Het is een mening die Baptiste deelt. ‘Ik hoop binnenkort een vaste waarde te zijn in de eerste ploeg en misschien te promoveren naar de hoogste nationale reeks.’

Om die ambitie waar te maken, moet  de nadruk op de jeugdwerking blijven liggen. Jonathan: ‘We willen een maximale doorstroming vanuit onze jeugdreeksen naar de eerste ploeg. Baptiste is daar een mooi voorbeeld van. Hij is een van de exponenten van onze jeugdwerking.’ Baptiste vult aan: ‘Ik doorliep alle jeugdreeksen in Linkebeek ‘Ik heb altijd bij LHC gespeeld en zal hier ook blijven. Het is echt een volksploeg, waar de gezelligheid belangrijk blijft.’ Hockey wordt vaak als een elitesport bestempeld, maar dat geldt niet voor LHC. ‘We houden het lidgeld zo laag mogelijk, zodat we iedereen kansen kunnen geven. We willen echt gaan voor gezelligheid en een familiegevoel in de club. Weet je, ik denk dat dat elitaire er bij de meeste clubs stilaan uitgaat. Al zijn er nog een aantal ploegen te vinden die die exclusiviteit nog hoog in het vaandel dragen.’

Jong begonnen

Baptiste speelt al driekwart van zijn jonge leven hockey. ‘Ik ben er vroeg mee begonnen, toen ik vier of vijf jaar oud was. Mijn broer speelde al hockey, ik ben hem gevolgd. Hockey is een intense en toffe sport. Bovendien heb ik hier mijn vriendenkring uitgebouwd. We groeien samen op rond het hockeyveld. We zijn een hechte groep. Ik kom altijd met plezier naar de trainingen en de matchen.’ Baptiste heeft zich op jonge leeftijd geëngageerd voor de club. ‘Ik train ook de U11 van de club. Ik vind het belangrijk dat er op die manier linken gecreëerd worden tussen de generaties. De jeugd komt eens kijken naar de matchen van de trainer, en omgekeerd ben ik betrokken bij de ontwikkeling van de jeugdige talenten.’

En de vrouwen?

Er is ook een vrouwenploeg, maar die staat op dit moment minder ver dan de mannenploeg. Jonathan: ‘We proberen het vrouwenhockey te ontwikkelen in de club. We hebben in het verleden al een paar keer een goede eerste ploeg gehad bij de dames, maar het is met ups en downs. We proberen nu terug naar boven te klimmen met onze vrouwenploeg. Ik denk dat we met onze jongerenwerking op termijn weer een weerbare damesploeg moeten hebben. We hebben op dit moment in de jeugdreeksen ook veel meisjesploegen, dus dat is een goed teken. Ik denk dat we zowel met onze dames- als onze herenploegen een mooie toekomst tegemoet gaan.’

Tekst: Maarten Croes
Foto: Tine De Wilde
Uit: sjoenke december 2019