‘Natuurlijk!’, klinkt het bij stichtend lid Marc Ysaye aan de vooravond van een nieuwe tournee, als we hem vragen of hij zin heeft in de nieuwe concerten. Diezelfde avond staat het eerste optreden van de najaarstournee op het programma in een uitverkochte Zik-Zak in Itter. Eind augustus draaiden enkele nieuwe tracks proef op het Golden Age Rock indoorfestival in Luik op de ‘melodic rock sunday’. Dat is precies wat de fans te horen krijgen op Phoenix, de nieuwe plaat die net verschenen is: melodieuze, classic rock. ‘Met een progressief randje’, voegt Ysaye eraan toe. Dat hij dat kan zeggen, na ongeveer twintig albums en na 46 jaar bij de band, daar is hij ontzettend trots op. Samen met bassist Roland De Greef behoort de drummer tot de vaste line-up sinds de eerste plaat verscheen in 1975. Toetsenist Hervé Borbé vervoegde hen in 1997, gitarist Christophe Pons in 2011. De symbolische titel van de nieuwe plaat wijst op de herrijzenis van de band na de dood van zanger Mario Guccio. ‘Elke keer opnieuw denken we dat het voorbij is, maar herrijzen we als een feniks. We hebben met onze nieuwe zanger Kevin Cools een uitstekende plaat gemaakt.’

Phoenix verschijnt vier jaar na het overlijden van Guccio die al een tijdje ziek was. ‘Toen we hem aan zijn sterfbed in Sicilië vroegen hoe hij de toekomst van de groep zag, stond hij er op dat we de tournee The Early Years zouden afmaken en dat ik zijn zangpartijen zou overnemen. Ik had al gezongen op het allereerste album van de band. De tournee is vervolgens getransformeerd in een hommage aan Mario. Maar ik ben geen showman, dat ligt niet in mijn natuur. Dus toen we achteraf met de overblijvende bandleden samenzaten en er genoeg ideeën waren om opnieuw de studio in te duiken, gingen we op zoek naar een nieuwe zanger.’

Spirituele zoon

Die kwam er met Kevin Cools. Tien jaar geleden heeft hij zijn hoge stembereik voor het eerst laten horen aan het grote publiek in The Voice Belgique. ‘Mario had een plaat van zijn band Feel geproduceerd en noemde hem zijn spirituele zoon. Kevin was verbaasd toen we hem vroegen maar heeft gelukkig toegehapt. De eerste weken was het wennen, Roland en ik zijn inmiddels 68. Hij is 30 en jonger dan mijn jongste zoon.’ (lacht) De samenwerking verliep zo vlot dat Cools meteen vijf van de elf nieuwe tracks voor zijn rekening nam. ‘Het is de traditie bij Machiavel dat we nummers samen ondertekenen. De basis van bijna de helft van de plaat is terug te brengen tot ideeën van Kevin. Tegelijk toont hij veel respect voor het werk van Mario. Kevin zingt onze klassiekers zoals Rope Dancer, After The Crop en Fly ook.’ De temperamentvolle nieuwe zanger zorgt voor een energieboost. ‘We zien hem tijdens de repetities de hele tijd rondlopen en springen. Hij heeft de allure van een frontman. Daarnaast is hij heel actief op sociale media als Instagram, ook dat verruimt onze blik. Hij straalt uit dat hij blij is om onze zanger te kunnen zijn. In Wallonië en Brussel betekent een groep als Machiavel iets.’

Taalgrens

In Vlaanderen verliep hun carrière minder vlot. ‘Door het succes van de single Fly hebben we begin jaren 1980 zowat overal gespeeld. Daarna was het gedaan. Dat is jammer. De barrière van de taalgrens in het Belgische muzieklandschap speelt niet alleen ons parten. Puggy en Typh Barrow zijn ontzettend populair in Wallonië, maar quasi afwezig in Vlaanderen. Terwijl we Vlaamse fans hebben, toonden de media nooit interesse. Toch gaan we ervoor zorgen dat ze de nieuwe plaat te horen krijgen.’ Ysaye is de voormalige directeur van de Franstalige radiozender Classic 21, waar hij op zondagavond nog steeds Les Classiques presenteert. Hij heeft dus een getraind oor voor hoe de ideale classic rock-track zou moeten klinken. Na de single Magical Mess, de ballade waarop Cools zijn stembereik kon demonstreren, ziet hij vooral potentie in de uptempovibe van Of Lust And Cry. Ontdek het vooral zelf.

Tekst: Tom Peeters
Foto: © Tine De Wilde
Uit: sjoenke oktober 2022