Eric Somerhausen stopt na 20 jaar met zijn engagement in Hoeve Holleken

'Ik blijf me op veel andere vlakken inzetten voor Linkebeek'

Er zijn weinig mensen in Linkebeek die Eric Somerhausen (61) niet kennen. Hij is een bezige bij in het gemeenschapsleven, zoveel is zeker. In Hoeve Holleken zal je hem voortaan minder tegen het lijf lopen. Na 20 jaar, waarvan de laatste 6 als voorzitter, besliste Eric om te passen voor een verlengd verblijf in de raad van bestuur. ‘Via Freddy De Becker ben ik in 2005 bij de vzw Hoeve Holleken terechtgekomen. Ik woonde toen een vijftal jaar in Linkebeek en wilde actief zijn in de
gemeente. Het bleek de ideale manier om me te integreren’, zo vertelt Eric. ‘In 2019 ben ik, eerder toevallig, voorzitter geworden. De toenmalige voorzitter en secretaris, Serge Schockaert en Freddy De Becker, hielden ermee op. Ik was geen kandidaat om hen op te volgen, maar het is dan toch gebeurd. Het waren grote schoenen om te vullen, want zij hadden 40 jaar eerder de vzw mee opgericht. Na 14 jaar in het bestuur wist ik natuurlijk wel hoe de werking van de Hoeve in elkaar zat. En ik was omringd
door een sterk team.’

Als voorzitter heeft Eric zijn accenten kunnen leggen. ‘Ik heb natuurlijk niet alles omgegooid. Behouden wat goed was en de continuïteit verzekeren, dat was belangrijk op dat moment’, zegt Eric. ‘Toch was er ook ruimte voor vernieuwing. We hebben bijvoorbeeld voor een meer divers aanbod aan activiteiten gezorgd, door onder andere
een oproep naar artiesten. Ook op muzikaal vlak heeft Hoeve Holleken heel wat te bieden. Voor de jazzoptredens slagen we er telkens in om mooie namen
op de affiche te krijgen. We zetten in op een goede relatie met de artiesten en hebben echt ons best gedaan om hen hier te krijgen. Ik kijk met veel blijdschap terug op de samenwerking met de andere Linkebeekse cultuurhuizen GC de Moelie en Huize Lismonde via BEEcause. De expo over de fauvisten in 2021 was een voorbeeld van hoe we de handen in elkaar geslagen hebben. Het is mooi om zien hoe de gemeenschappen op zulke evenementen samenkomen.’

Uniek kader

Hoeve Holleken heeft volgens Eric heel wat te bieden. ‘Op het gelijkvloers is er een grote en een kleine zaal en op de eerste verdieping is er een toneel- en bioscoopzaal ondergebracht. Buiten bieden de binnenkoer en het park veel mogelijkheden. Een uniek kader met veel charme en authenticiteit, als je het mij vraagt. Het gebouw heeft nog altijd de uitstraling van de hoeve en dat moet behouden blijven. Een deel van het dak is geïsoleerd, al moet er nog wel wat gebeuren om het gebouw energiezuiniger
te maken. Het is aan de gemeente om op dat vlak inspanningen te leveren, want zij is eigenaar. De keuken zou ook in het nieuw gestoken mogen worden.
En het afvalbeheer kan beter uitgewerkt worden.’

Als voorzitter heeft Eric er mee over moeten waken dat financieel alles in orde bleef. ‘Subsidies zijn er niet. Dus de vzw moet het nodige doen om voldoende middelen binnen te krijgen. In de meeste gevallen verhuren we aan particulieren, en die huuropbrengsten zijn nodig voor onder meer dagelijks onderhoud en om de conciërge te betalen. Ook organisaties van zowel binnen als buiten Linkebeek maken graag gebruik van de Hoeve en de omgeving. Denk maar aan Winterman, 1630 Music Festival … Zelf organiseren we als vzw 25 à 30 evenementen per jaar. Dat wordt mogelijk gemaakt door een groep van een twintigtal vrijwilligers.’

Eric heeft nog getwijfeld om lid te blijven van de raad van bestuur. ‘Uiteindelijk heb ik toch beslist om te stoppen. Als voorzitter draag je de eindverantwoordelijkheid. Je mag dat niet onderschatten. Bij onze eigen evenementen was ik elke keer zenuwachtig. Je weet immers op voorhand nooit zeker of er voldoende volk zal opdagen.
Bij bijna alle evenementen was ik aanwezig en ik bleef ook als laatste. En na elk evenement volgde er een zelfevaluatie. De Hoeve Holleken was mijn tweede thuis geworden. Begrijp me niet verkeerd. Ik was er graag en ga er nog altijd met veel plezier naartoe. Maar de tijd was gekomen om los te laten. Wat ik het meeste zal missen? Het zien en ontmoeten van tevreden artiesten én bezoekers. We hebben een trouw publiek. De familiale sfeer, de lokale schaal en het persoonlijke contact worden zeker gesmaakt. Ook fijn om vast te stellen dat de Hoeve ook bekendheid geniet buiten de gemeentegrenzen.’

Op veel domeinen actief

Vervelen zal Eric zich zeker niet doen. ‘Ik blijf op veel domeinen actief in Linkebeek. Zo ben ik lid van de lokale afdeling van Natuurpunt. In natuurgebied Den Bocht zijn we met heel wat dingen bezig. Daarnaast behoor ik tot de vrijwilligersgroep van het OCMW. We worden ingeschakeld als iemand nood heeft aan vervoer, aan hulp bij
boodschappen, noem maar op. Zeer verrijkend om te doen. En de mensen zijn ook enorm dankbaar’, legt Eric uit. ‘Verder ben ik nog lid van de OCMWraad en het vast bureau. Daar kruipt best veel tijd in. De uitdaging is om het te kunnen combineren met mijn gewone job. Maar ik wil me blijven inzetten voor Linkebeek. Dat is ook een van de redenen waarom ik in de lokale politiek ben gestapt, om hier een verschil te kunnen maken. Bij de verkiezingen in 2006 raakte ik meteen verkozen als gemeenteraadslid, en enkele jaren kon ik zelfs schepen worden. Dat heb ik niet gedaan om professionele redenen. Door mijn werk zat ik nog vaak in het buitenland.
Van het afwijzen van het schepenambt heb ik achteraf bekeken misschien wel spijt. In 2012 heb ik de overgestap gemaakt naar de OCMW-raad. Dat lag meer in lijn met mijn sociaal engagement en mijn inzet voor mensen die het moeilijk hebben. Dat zijn in Linkebeek meer mensen dan je op het eerste gezicht zou denken. Armoede is niet zo zichtbaar. Ze participeren doorgaans niet aan het gemeenschapsleven. De noden zijn hoog, en daar heeft de dure woningmarkt hier in de Rand veel mee te maken. Voor mensen in armoede zal ik via mijn functies bij het OCMW nog de rest van deze legislatuur mijn uiterste best doen. Ik denk dat ik bij de volgende verkiezingen niet meer zal opkomen. Dan is het aan de volgende generatie. Ik zal me dan meer kunnen focussen op mijn familie en mijn tuin. Mijn vrouw en ik blijven zeker in Linkebeek. Het is zeer aangenaam wonen hier, we zitten in het groen met de hoofdstad vlakbij. Wat kan je nog meer willen?’

Tekst: Jelle Schepers
Foto: Tine De Wilde
Uit sjoenke juni 2025